Γρίππη – Τι Είναι

Τι Είναι

Η γρίπη είναι μια ισχυρά μεταδοτική λοίμωξη που προκαλείται από τους ιούς της γρίπης τύπου Α και Β και προσβάλει τόσο το ανώτερο αναπνευστικό (μύτη, φάρυγγας, λάρυγγας) όσο και το κατώτερο αναπνευστικό (πνεύμονες) ,αλλά και ενίοτε το πεπτικό.
Υπάρχουν τρεις τύποι ιών γρίπης, Α,Β και C. Οι ιοί B και C προσβάλουν αποκλειστικά σχεδόν τον άνθρωπο, ενώ ο τύπου A προσβάλει επιπλέον πτηνά και θηλαστικά. Ονοματίζονται με βάση δύο βασικά αντιγόνα που φέρουν στην επιφάνεια του εξωτερικού τους περιβλήματος, την νευραμινιδάση (Ν1-Ν9) και την αιμαγλουτινίνη (Η1-Η15). Συχνά οι ιοί μεταλλάσσονται αλλάζοντας τα αντιγόνα αυτά έτσι ώστε να προκύπτουν ανθεκτικά στελέχη που πολλές φορές προκαλούν επιδημίες. Δεν είναι σπάνιο στελέχη ιών που προσβάλουν ζώα (π.χ. πτηνά ή χοίρους) να αναμιγνύονται με ανθρώπινα στελέχη και να προκύπτουν ανθεκτικοί ιοί. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί η πανδημία του 1918 (Ισπανική γρίπη) από τον ιό H1N1, ο οποίος πρόσφατα επανεμφανίστηκε (επιδημία 2009).

Η γρίππη σχεδόν κάθε χρόνο προκαλεί επιδημίες προσβάλλοντας παιδιά και ενηλίκους οποιασδήποτε ηλικίας. Παρουσιάζει έξαρση τον χειμώνα λόγω της τάσης των ανθρώπων να συνωστίζονται σε κλειστούς χώρους αυτήν την εποχή. Μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο έως και 7 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων ,μέσω των σταγονιδίων που απελευθερώνονται με το φτάρνισμα, τον βήχα ή μέσω της επαφής με μολυσμένες επιφάνειες ( χερούλια πόρτας, οικιακά σκεύη, τηλεκοντρόλ). Διαφέρει από το απλό κρυολόγημα καθώς η κλινική εικόνα συνήθως είναι πολύ σοβαρότερη με υψηλότερο πυρετό, έντονες μυαλγίες και συχνότερες και σοβαρότερες επιπλοκές Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, διάχυτους πόνους στους μύες και στις αρθρώσεις, έντονο πονόλαιμο, βήχα, έντονο πονοκέφαλο και σημαντική κόπωση. Διαρκούν έως μια εβδομάδα αλλά η κούραση μπορεί να επιμείνει για μεγαλύτερο διάστημα. Η γρίπη έχει συχνά επιπλοκές όπως πνευμονία, μηνιγγίτιδα και εγκεφαλίτιδα, περικαρδίτιδα και μυοκαρδίτιδα. Η διάγνωση γίνεται κυρίως από τα συμπτώματα αλλά υπάρχουν και ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις από υλικό που λαμβάνεται από την μύτη ή τον φάρυγγα του ασθενούς.
Τα συμπτώματα υποχωρούν αυτόματα μετά από άλλοτε άλλο διάστημα. Θεραπευτικώς χρησιμοποιούνται φάρμακα για την ανακούφιση από τα συμπτώματα και σε ορισμένες περιπτώσεις ειδικά αντιικά φάρμακα. Για την ανακούφιση από τον πυρετό και τον πονοκέφαλο χρησιμοποιείται η παρακεταμόλη, ενώ ειδικά στα παιδιά πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ασπιρίνης. Επιπλέον χρησιμοποιούνται αποσυμφορητικά από τη μύτη σε σπρέι και αντιισταμινικά από το στόμα καθώς και μαλακτικά-καταπραυντικά σιρόπια για τον ερεθισμένο λαιμό και τον βήχα. Τα αντιικά φάρμακα χορηγούνται μόνο κατόπιν ιατρικής συμβουλής, σε ασθενείς με βαριά κλινική εικόνα (π.χ. πνευμονία) και σε ασθενείς που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου ( >65 ετών, λεχώνες και έγκυες γυναίκες, ασθενείς με ΧΑΠ ή άσθμα, ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβητικοί, ασθενείς με νευρολογικές παθήσεις, ανοσοκατεσταλμένα άτομα).