Κρυολόγημα / Τι είναι

Το κοινό κρυολόγημα αποτελεί μια από τις συχνότερες ασθένειες παγκοσμίως. Είναι λοίμωξη που προκαλείται από ιούς και προσβάλει κυρίως το ανώτερο αναπνευστικό (μύτη, φάρυγγα) Προκαλείται από μια πλειάδα ιών (περίπου 200) με κυριότερο εκπρόσωπο τους ρινοιούς. Το κοινό κρυολόγημα δεν πρέπει να συγχέεται σαν όρος με την γρίπη και το συνάχι. Η γρίπη είναι ίωση που οφείλεται σε διαφορετική κατηγορία ιών, με βαρύτερα συμπτώματα και συχνές επιπλοκές, ενώ το συνάχι αποτελεί το συχνότερο σύμπτωμα του κοινού κρυολογήματος και αφορά κυρίως στη ρινική συμφόρηση. Ο άνθρωπος μπορεί να αρρωστήσει πολλές φορές από κοινό κρυολόγημα μέσα σε ένα χρόνο (συνήθως 2-3) από διαφορετικό κάθε φορά ιό, τα δε παιδιά ακόμα συχνότερα (έως και 8-12 φορές μέσα στο έτος).

Έχει υπολογιστεί ότι το κοινό κρυολόγημα ευθύνεται για το 40% όλων των χαμένων εργατοωρών παγκοσμίως. Το stress, η έλλειψη ύπνου, το κάπνισμα και η κακή διατροφή αυξάνουν την ευπάθεια του οργανισμού στο κοινό κρυολόγημα.

Το κοινό κρυολόγημα μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο με μικρά σταγονίδια που απελευθερώνονται με το φτάρνισμα, μεγαλύτερα σταγονίδια που απελευθερώνονται με τον βήχα και κυρίως μέσω των χεριών, μετά από επαφή με μολυσμένες επιφάνειες ( χερούλια, οικιακά σκεύη, τηλεκοντρόλ).Έχει βρεθεί ότι οι ιοί μπορούν να επιβιώνουν στα χέρια έως και 2 ώρες , ενώ στις υπόλοιπες επιφάνειες ακόμα μεγαλύτερο διάστημα. Οι ιοί αυτοί δύσκολα επιβιώνουν σε πορώδεις επιφάνειες όπως τα χαρτομάντιλα και για τον λόγο αυτόν η μετάδοσή τους μετά από επαφή με τέτοια αντικείμενα είναι σπάνια.

Τα συμπτώματα συνήθως είναι η ρινική συμφόρηση (μπούκωμα) και καταρροή, το φτάρνισμα, ήπιος πονόλαιμος που περνά σχετικά γρήγορα, ήπιος βήχας, που εμφανίζεται συνήθως μετά την 4η ημέρα και χαμηλός, συνήθως δεκατικός πυρετός. Σπάνια μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές όπως μέση ωτίτιδα, παραρρινοκολπίτιδα ή και πνευμονία. Τα ηπιότερα συμπτώματα είναι το κύριο χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το κοινό κρυολόγημα από την γρίππη. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση στη θεραπεία, αντιθέτως προκαλούν συχνά ανεπιθύμητες ενέργειες. Θεραπευτικά χρησιμοποιούνται φάρμακα μόνο για την ανακούφιση από τα συμπτώματα του ασθενούς, όπως αναλγητικά, αποσυμφορητικά τοπικά και από του στόματος, αντιισταμινικά σε μορφή ρινικού σπρέι και συμπληρώματος, καθώς και σιρόπια με μαλακτική και καταπραϋντική δράση για τον πονόλαιμο.