puff.svg

Aloe Vera

Η Aloe Vera, το ονομαστό «βότανο της αθανασίας» της αρχαιότητας, περιέχει χημικές ουσίες με αυτόνομη αλλά και αλληλεπικαλυπτόμενη δράση, αναπλαστική, ενυδατική, καταπραϋντική, αντιοξειδωτική. Μονοπολυσακχαρίτες, πολυσακχαρίτες, τανίνες, σαπωνίνες, στερόλες, οργανικά οξέα, βιταμίνες, μέταλλα, ένζυμα, glucomannan, acemannan, emodin, χοληστερόλη, λινολενικό οξύ, γλυκοσίδες Α/Β, προστατεύουν την επιδερμίδα και βοηθούν στην επούλωση των τραυμάτων, ενώ οι γλυκοσίδες, οι κυριότερες δραστικές ουσίες της αλόης, δρουν ευεργετικά και στις διαταραχές της πέψης. Η αλόη, που αναπαρίστατο στα ιερογλυφικά των Αιγυπτίων, χρησιμοποιείτο για τη θεραπεία του καταρράκτη, αλλά και για τη γρήγορη επούλωση των πληγών από Αιγύπτιους, Έλληνες και Ρωμαίους. Πολύ αργότερα, ο Χριστόφορος Κολόμβος θα γράψει το φημισμένο: «Τέσσερα φυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου: το σιτάρι, η άμπελος, η ελιά και η αλόη. Το πρώτο τον τρέφει, το δεύτερο αναζωογονεί το πνεύμα του, το τρίτο του χαρίζει αρμονία, το τέταρτο τον θεραπεύει». Το 1959, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των HΠA (FDA) επικύρωσε και επίσημα τις σημαντικές ιδιότητες της αλόης.